κατερείδω

κατερείδω (Α)

(για άνεμο και θύελλα) ξεσπώ, ξεσηκώνομαι, φυσώ δυνατά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + ἐρείδω «στηρίζω, ωθώ»].